2009 yapımı bir Marc Webb filmi. Film renkli ama bu renklere rağmen çok keyifli değil. Ya da şöyle de denebilir sanırım, filmde insanın sinirlerini hoplatan bir şeyler var.
Esasında dayandığı nokta, bir erkeğin gözünden köpek gibi aşık olmak ve sonrası anlatılıyor diyebiliriz. Esas oğlan, kızı aslında ilk görüşünde gözüne kestiriyor. Uzunca bir süre ona karşı olan hislerini kendine bile itiraf etmiyor. Ancak esas oğlan ve kızımızın aşka bakışı taban tabana zıt. Kızımız aşka inanmazken, erkek tam olarak bir aşk tutkunu.
Aynı iş yerinde çalışan ikili uzunca bir süre adını koymadıkları bir ilişki yaşarlar. Kimi zaman sevgili gibi kimi zamansa arkadaş. Kız ciddi bir ilişki yaşamak istemediği için ikiliye ısrarla sevgili demiyor ancak çocuk bunun zamanla değişeceği umuduyla yaşıyor ve tabi bir gün buummm…olan oluyor ve kız gidiyor. Sonra film bitene kadar çocuğun bu durumla olan mücadelesi, yaşadıkları, kızı geri kazanma çabaları vs. ile ilerliyor.
Filmde sadece çocuğun bakış açısıyla ilişkiyi görüyor ya da yorumluyoruz bu durumda aslında kıza deli olmamak elde değil. Başında da dediğim insanı sinir eden unsur bu aslında. Kızın açısından neler oluyor o pek yok ortada. Belki de verilmek istenen budur gerçi.
Bununla birlikte film sıradan bir şekilde ilerlemiyor. Arada ileri ve geri sıçrayışlar yapıyor. Yani filmde toplamdaki 500 günün, belli bir kısmını farklı zamanlarda izliyorsunuz. Bir 1. günü izlerken birden 350.güne geliveriyorsunuz sonra hoopp 15. gündesiniz gibi. E bu da iyi fena değil.
Bu da böyle bir film işte.
1 Response to 500 Days of Summer
dün izledim bu filmi, ben de kıza uyuz oldum ama kızla ilgili pek bir bilgi vermiyor film bize. ama en "sıradışı" kız profilinde bile yine kız domestik davranıyor ve evleniyor. belki de çocukta eksik olan o atılgan ruhtu, yani evliliğe götürecek cesaret ve ruh yoktu. kızın bakış açısını göremedik.
Yorum Gönder